8-4 Het archief van de "Oranje" familie
We gaan nu de grote reis maken in de familie die meemt
Nederland te bezitten en haar bevolking alsmaar leugens voor mag
houden. In 1898 trof Wilhelmina een archief aan over de "Oranjes"
en dat moet haar zeker niet vrolijk gemaakt hebben. Er bleken twee
mensen te zijn die de kunst van vernietigen beheersten. Bernhard
was er eentje die nog wel eens hield van opschonen en zo ook het
nationaal archief. Zo wordt er een werkelijk valse beeldvorming
en zoals altijd een valse geschiedenis gecreëerd.
8-4a Financiën
Men neemt aan dat de Koninklijke familie één van de
rijkste families is in Nederland met een geschat vermogen van
ongeveer 50 miljard wat goed is voor een minimale rente / dividend
inkomsten van 2 miljard per jaar. Bernard had eens kritiek
op de rekenwijze van het Amerikaanse blad Forbes waarbij Quote
het vermogen van de "Oranjes" bijstelde naar 1 miljard. Op dat
moment heeft Quote de Familie Brenninkmeijer die kennelijk toen
30 miljard bezat dit maar teruggebracht naar 10 miljard.
Financieel zit de Koninklijke familie er niet slecht bij. We
gaan het even op een rijtje zetten.
- 26% groot aandeelhouder van KLM dat bij het
miljarden vermogen van de KLM met als
dochter maatschappijen; Martinair,Transavia en
Kenya Airways.
- Daarnaast natuurlijk nog de 12% (+14 % onder
de familie) aandeelhouder bij de Royal Dutch.
De splitsing is een truckje om niet op de lijst
van aandeelhouders te komen te staan die geldt
als je boven de 15% komt. Zo wordt de familie
niet genoemd in het Nederlandse jaarverslagen
van de Shell, maar wel in het buitenlandse
jaarverslagen als zijnde "Major shareholder".
- Shell had in 2005 een eigen vermogen van
91 miljard en een totale activa van 220 miljard.
- We halen ook even aan de revenuen van de
Opium handel in Nederlands-Indië dit via Willem
I verkregen, al heeft men daar geen enkel recht op.
Dit vermogen ligt vast in domeinen en aandelen,
niemand weet echter het fijne ervan. Wat wel naar
buiten is gekomen is dat er domeinen in 1848 door
Willem II tot "Kroondomein" gegeven is aan de
Staat. Door dat foefje krijgt de koning jaarlijks een
inkomen uit de landskas.
- Tenslotte heeft men nog extra inkomsten uit diverse
betaalde commissariaten. Dat zijnde als staatshoofd
en als lid van de Bilderberg groep, "de nieuwe
wereld orde", die een ondemocratische
invloed hebben op de landelijke politiek.
De toelagen roepen vele vraagtekens op. Is het 39 miljoen
per jaar, of 113 miljoen per jaar of zijn ze hoger dan 220 miljoen
per jaar? Op die vraag antwoordde Premier Balkenende bewust
vaag en zei:
- Koningin Beatrix 5,1 miljoen (inkomen 834.000,
4,3 miljoen voor de kosten van het personeel).
- Prins Willem-Alexander 1,4 miljoen (inkomen
248.000, 1,1 miljoen overige kosten).
- Prinses Maxima (inkomen 248.000, 376.000 kosten
personeel en materiële uitgaven).
- Functionele uitgaven 27 miljoen (o.a. voor gebruik
regeringsvliegtuig en andere luchtvaartuigen,
onderhoud zeilschip de Groene Draeck, kosten
departement van de hofmaarschalk).
Maar zijn de ware bedragen naar verluidt niet:
- 11 miljoen binnenlandse zaken werkzaam voor het
koninklijk huis.
- 5,6 miljoen Verkeer en waterstaat werkzaam voor
koninklijk huis.
- 8,5 miljoen Vrom, ambtenaren voor
koninklijk huis.
- 78 miljoen ambtenaren/groene draak
regeringsvliegtuig, etc. werkzaam voor het
koninklijk huis.
Daar komt nog de jaarlijkse toelage bij, diverse betaalde
commissariaten, Olympisch Comité en speciale declaratie voor
officiële bezoeken in functie.
Zo declareerde schijnbaar Prins Maurits 204.000 euro bij
Verkeer en Waterstaat voor 2 dagen werk per week.
Men verzwijgt de overige familieleden die dus ook toelages
krijgen. Praten we nog niet over wat er in hun privé leven
blijkbaar wordt gesjoemeld; Lockheed, Northrop, wapenhandel,
doorsluizen van geld en buitenechtelijke relaties!
Wat helemaal krom is, is het volgende: Als burger kun je,
wanneer je één misstap begaat, een functie bij overheid of semi
overheid wel vergeten. Het is zelfs zover dat als je maar verdacht
wordt van criminele contacten, lig je er uit. Maar als je de
juiste naam bezit, of van het koningshuis komt, kun je blijkbaar
onbeperkt je begeven in de meest louche kringen. Dat gaan we
nog uitvoerig bespreken. Want ook op ons eiland was en is dat
duidelijk te zien.
Zo hebben we ook de onkosten van Koninginne- en
Prinsjesdag wat in de moderne tijd koningsdag heet, maar daar
staat tegenover dat deze "dagen" meer oplevert voor o.a. de
middenstand. Praten we nog niet over de staatsbezoeken van de
koning(in) die veel geld kosten, maar ook dit schijnt voldoende
economische opbrengsten te genereren die dan hieraan worden
gekoppeld. Toch moet men dit niet overdrijven, want de VOC was
ook een uiterst succesvol Nederlands handelsbedrijf en dat zonder
koningshuis. Ook de president van de Franse Republiek sleept de
nodige opdrachten binnen.
Juliana verkocht naar horen zeggen op een gegeven moment
alle paleizen aan de Nederlandse staat, onder voorwaarde dat:
1 Alleen de "Oranjes" erin zouden mogen wonen.
2 De Nederlandse staat als eigenaar voor het
onderhoud zou opdraaien.
3 Mocht de monarchie ooit vallen, de paleizen terug
geschonken zouden worden aan de "Oranjes".
Hieruit blijkt, toen al, dat de oranjes niet zo zeker meer zijn van
hun plaats.
Alleen al paleis Soestdijk (gekocht voor 18.775,- gulden)
werd in 1971 voor 1,9 miljoen aan de Staat verkocht.
Willem Alexander verkocht zijn huis aan het Haagse
Noordeinde voor ruim 3 miljoen aan de Rijksgebouwendienst. Het
pand bleek in 14 jaar tijd ruim 800% in waarde te zijn gestegen.
De plotselinge uitkeringsstijging (toelage) van de "koningin"
werd door Balkenende verklaard dat zij volgens hem te
weinig had gekregen.
Even Maxima haar beurs doorlichten. Ze schenkt kennelijk
eerst 128.000,- euro (200.000 dollar) van haar staatsuitkering aan
een katholieke Argentijnse aartsbisschop Jorge Bergoglio. Wat
een man is met twijfelachtige politieke voorkeuren. Vervolgens
gaat mevrouw Maxima aan de Nederlandse minimalijders uitleggen
hoe zij moeten omgaan met hun krappe budget. Verder liet
Maxima Zorreguieta weten in een interview dat de veiligheid in
Argentinië tijdens het Videla regiem onveilig was en dat ze elke
dag een andere route moest nemen. Ze wist dus duidelijk wat er
gaande was in dat land.
In de troonrede had Beatrix het nog over de "broekriem
aanhalen", wat geldend is voor het gewone volk maar niet voor
de "Koninklijke familie'.
De foto komt uit een editie van 'Het Leven", 12e jaargang,
nr. 25, dinsdag 19 juni 1917, pagina 816. Het onderschrift luidt:
"De indrukwekkende parade door de straten van New York, ter eere
van het bezoek van Generaal Joffre gehouden. Op den voorgrond
de Amerikaansche 'Hulde aan de vlag': The Stars and stripes
forever!". Deze parade werd gehouden op Fifth Avenue voor de
Public Library (links) in New York, mei 1917.
Zien we hier niet het Euro teken en rechts de rijen mensen
in 2 x 1 rij dik en vervolgens meerdere rijen, die mogelijk een datum
aangeven 1-1-2002? Toeval? Ik denk het niet en dat al in 1917.
8-4b Landverraad
Door bij meerdere steekhoudende argumenten onderbouwd,
blijkt dat Bernhard vóór en tijdens het Engeland Spiel als
landverrader bestempeld kan worden. Met die informatie kun je,
je afvragen of niet de gehele "Koninklijke familie" hiervoor in
aanmerking komt. Feiten wijzen uit het contact tussen de Regering
in ballingschap te Londen en de collaborerende instanties en
figuren die tot stand zijn gebracht. De "Regering" te Londen wordt
uitsluitend waargenomen door de ongrondwettelijk en dictatoriaal
optredende Koningin Wilhelmina. Dit alles werd bijgestaan door
Prins Bernhard.
Er werden algemene voorwaarden aan de Parlementaire
Enquêtecommissie gesteld. Een ervan was: De handelingen van
het Staatshoofd (Koningin Wilhelmina) kon en mocht de Commissie
niet onderzoeken. Dat volgens de grondwet die maakt dat
de Koning(in) onschendbaar is.
Prins Bernhard ging door in zijn handelen en werd in 1933
lid van de NSDAP, SA en SS.
Dat was de reden voor "Koningin Wilhelmina" om Juliana
aan deze Bernhard te koppelen.
Zeer opmerkelijk was dat op 6 januari 1937 Bernhard
en Juliana trouwden onder het spelen van het door Juliana aangevraagde
Nazi Horst Wessellied, onder het uitbrengen van de
Hitlergroet onder de gasten.
Ook opmerkelijk is de uitspraak van Wilhelmina op september
1933, acht maanden na de Machtsübernahme van Hitler in
Duitsland, waarbij zij sprak over de aanpassing bij de "gewijzigde
wereldomstandigheden", welke ons een "gelukkige toekomst"
zouden brengen.
Nederland capituleerde op 14 mei 1940. Zowel de Nederlandse
regering als koningin Wilhelmina vluchtten naar Londen.
De secretarissen generaal was haar vertegenwoordiger bij de
Duitse Rijkscommissaris Seyss-Inquart. In de geschiedschrijving
leest men hier nauwelijks wat over. Als secretarissen generaal zijn
de officiële collaborerende vertegenwoordigers van Wilhelmina
in Londen bij Seyss-Inquart in Den Haag. De SS generaal Rauter
is Generalkommissar für das Sicherheitswesen (openbare orde
en veiligheid) en zur besonderen Verwendung, vorming van de
openbare mening, en de uitvoering van bijzondere opdrachten
van de Reichskommissar en de baas van het gehele SS complex
in Nederland. Seyss-Inquart had in juli 1940 aan Hitler al gemeld
over de gedachte bij "enkele vooraanstaande lieden" om in Nederland
een "regent" aan te stellen, waarbij het Reich de garantie
zou geven Nederlands Indië voor Nederland te behouden.
Wat we niet mogen weten is dat koningin Wilhelmina
en prins Bernhard, als vertegenwoordigers van de multinational
onderneming het "Huis van Oranje" hebben gecollaboreerd
met Hitler, en de stromannen van de Duitse en Amerikaanse
multinationals waren. In het Englandspiel was, als Duitsland de
eindoverwinning zou behalen, er een Duits / Brits / Nederlandse
collaboratie opgezet wordt waarbij de Kroon de beschikking weer
zou krijgen over Nederlands Indië. Het zou opgenomen worden
in de Germaanse Nieuw Orde. Nederland zou dezelfde aparte
positie toegewezen krijgen als die het Heilige Roomse Rijk had.
In augustus 1940 schreef Wilhelmina aan Juliana over een
"kans" en "regeling" met de Duitsers, waarbij Nederland in een
Duits Europa toch een zekere zelfstandigheid zou behouden. Iets
dat vooral speelde in de gedachte van de toenmalige premier in
ballingschap, De Geer. Wilhelmina hoopte vrij en met onbelemmerde
mogelijkheden de noodzakelijke schoonmaak en opbouw
tot stand te brengen. "En zonder Kamer om haar te hinderen en
een zakelijke oplossing nastrevend".
Al in de zomer van 1941 had koningin Wilhelmina haar
bewijs van instemming en aanmoediging voor die collaboratie
geleverd. Dat aan H.L. Woltersom, de organisator van de collaboratie
van het Nederlandse bedrijfsleven in zijn Commissie
Woltersom. Woltersom verklaarde toen dat hij het bewijs daarvan
in zijn kluis had liggen.
Bij alle concrete denkbeelden die aan de koningin werden
voorgelegd, sprak haar er maar één aan: Dat prins Bernhard bij de
bevrijding een belangrijke taak zou krijgen; zij vond dat de taak
van prinses Juliana nog belangrijker moest zijn en zond dienaangaande
op 4 april 1941 aan haar dochter het volgende telegram:
"Hier in overweging plan voor algemeen herstel bij thuiskomst.
Wens jou en B(ernhard) leiding in handen te geven. Stel voor,
jij voorzitter commissie van herstel op economisch en militair
gebied' (economisch èn militair: de door Gerbrandy voorgestelde
combinatie). 'B(ernhard) vice-president en commissaris-generaal,
omgeven door deskundige werkkrachten. B(ernhard) ermee eens,
met restrictie dat je je niet verplicht alle vergaderingen bij te wonen
omdat anders geen tijd voor familie. Dit brengt mee dat jullie
samen rondgaan om je op de hoogte te stellen van verwoestingen
en leed en mij verslag uitbrengen."
Minister president Gerbrandy in ballingschap (opvolger
van de Geer), die in die tijd bij zijn beleid voortdurend rekening
hield met de wensen van de koningin, even denkend aan de geheime
nota over het naoorlogs staatsbestel die hij haar in april
voorlegde, kon niet langs het feit dat in januari vijf ministers zich
voor de tweede maal uitspraken om de regeringszetel naar Indië
te verplaatsen.
Bernhard zou op 24 april 1942 een brief aan Hitler hebben
geschreven, waarin hij Hitler voorstelde hem als stadhouder
Nederland aan te stellen. De brief staat bekend als zijnde "de
stadhouders brief".
In een telegram van Wilhelmina aan Bernhard en Juliana
schrijft zij: "wij moeten ons er goed van bewust zijn, dat aanvankelijk
wordt gemikt en gehoopt op de Duitse eindoverwinning. En
dat Hitler dan door een gematigder figuur zal worden vervangen.
Volgens de opzet van Hess en Hitler zou Hess die figuur zijn."
In 2001 verscheen het boek "Double Standards, The
Rudolf Hess Cover UP" Geschreven door Lynn Pichnett, Clive
Prince, Stephen Prior en Robert Brydon. Dit boek is in de herfst
van 2001 in het UK juridisch verboden en is door de uitgever
uit de markt genomen en vernietigd. Ondertussen is er weer een
gekuiste versie in Engeland uitgegeven.
Op de omslag van dit boek zie je de foto's van Hess en
zijn zoontje, de Engelse koning George VI, de koningin Mary, de
hertog van Kent, Hitler en Churchill. De gehele context is in een
enkele oogopslag te zien.
Bij de Nederlandse uitgave van het boek is elke binding
met het koningshuis vermeden. Slechts een nauwelijks herkenbare
foto van Hess siert de omslag. Dit lijkt gedaan te zijn om elke
gedachte aan en elke relatie met het Nederlandse koningshuis,
Wilhelmina en Bernhard en de Hess affaire, te ontlopen. Wel wordt
er in het boek even de mogelijkheid aangehaald.
Het boek ontmaskerd hoe, en vooral waarom Rudolf Hess
in de avond op 10 mei 1941 naar Engeland was gekomen, in een
door hem zelf gevlogen vliegtuig.
Hess was de "éminence grise" van Hitler, deze was volledig
akkoord met hem, om voorstellen te doen voor een afzonderlijk
compromis vrede. Het was niet de gek, zoals hij in de officiële
geschiedenis wordt voorgesteld. Daarentegen was hij een heel
intelligente persoonlijkheid die heel goed wist waar hij mee bezig
was. Hij wist duidelijk zaken uit te leggen aan zijn wederpartij,
leden van de "vredesgroep", en vertegenwoordigers van Churchill.
De uitleg was zo goed en hij werd zo goed ontvangen, dat
niet alleen de "vredesgroep" hem opwachtte, maar ook Churchill
heeft op die voorstellen gereageerd. In de "vredesgroep" namen
onder andere deel: de koning George VI van Groot-Brittannië,
broer prins George, hertog van Kent, de hertog van Hamilton (op
wiens landgoed Hess is geland), verscheidene directeuren van
grote ondernemingen, met name de "Royal Dutch"/Shell - met
andere woorden koningin Wilhelmina en haar rechterhand prins
Bernhard.
NW 7 was de spionageafdeling van IG Farben die onder
leiding stond van Max Ilgner, een goede kennis van Bernhards
moeder prinses Armgard. De Abwehr was de Duitse (contra-) spionagedienst
onder leiding van admiraal Wilhelm Canaris. Prinses
Armgard en haar huisvriend "kolonel" Pantchoulidzew golden als
informanten van beide organisaties.
Bernhard was sinds 1935 toevallig in dienst van IG Farbe
en NW7, en "prins" Bernhard, die onder de codenaam "Observator"
inlichtingen naar Berlijn doorgaf voor en gedurende de
oorlog 1940-1945.
Een volgende opvallende gebeurtenis en tevens getuige
van collaboratie is: Schiermonnikoog was tot 1945 bezit van de
Duitse adellijke famile von Bernstorf. Een lid van deze familie
is verraden door Bernhard zijn familie en door de Gestapo vermoord.
Na 1945 is de familie onteigend via het NBI van hun bezit
Schiermonnikoog. Er zijn foto's van Bernhard in de late jaren 30
met een von Bernstorf op jacht op Schiermonnikoog. De onteigening
is gebeurd op oneigenlijke gronden want de von Bernstorfs
waren anti nazi terwijl de zur Lippe Biesterfelds pro nazi waren
en kroonprins van Nederland speelden. Zo heb ik begrepen dat
tussen de Nederlandse en Duitse adel, in het algemeen weinig
onderscheid is door huwelijken, daarbij in aanmerking nemen dat
Nederlandse adel een veelal 19e eeuws begrip is. Er is weinig echte
oude adel in Nederland. Met Krupp, Dortmunder Huetten Unionen
Hoogovens zitten we bij landgoed Van Beuningen in Vierhouten
en de zeer rijke Fentener van Vlissingen familie. In de archieven
van het Nederlands Beheer Instituut moeten zeker sporen zijn
terug te vinden over deze onteigening na 1945 van Duitse en NSB
landgoederen. Een paar jaar geleden is speurwerk verricht in de
archieven inzake Bernhard en andere Tweede Wereldoorlog zaken.
Volgens Oranjehistoricus J.G. Kikkert, die als bron de geheim
agent Pieter Brijnen van Houten opvoert, bezocht Bernhard
zelfs in 1943 Argentinië waar hij te gast was op het landgoed van
een zekere Juan Zorreguieta, de opa van Maxima.
Argentinië was in de Tweede Wereldoorlog en daarna
onder het bewind van Juan en Eva Perón, een vriend van nazi
Duitsland. Perón en zijn vrouw zouden samen met Argentijnen
van Duitse afstamming na 1945 zorgen voor een veilige thuishaven
in Argentinië voor de vele Duitse en andere Europese nazi's.
Hierbij speelde de KLM, in handen van "Oranje", een sleutelrol
als het ging om het vervoeren van de nazi kopstukken. Bernhard
was ook gelieerd aan de KLM destijds, als ook Hoogovens en
Fokker. Bernhard was na de oorlog namelijk commissaris bij de
KLM en had dus ook wetenschap van de nazi vluchten. Er zijn
zelfs geruchten dat hij zelf een keer aan de stuurknuppel van een
vliegtuig gezeten zou hebben om een persoonlijke nazi vriend
over te vliegen.
|
