Ingezonden stuk .8.
Kinderleed Banda’bou, wat doen we daar tegen?
Op het westelijk gedeelte van het eiland Curaçao bestaat er een enorm probleem en dat is het kinderleed onder
de kinderen tussen 1 en 16 jaar. Incest, misbruik, geweld en drugs is waar deze kinderen dagelijks mee in
aanraking komen.
- Kinderen van 10 die met een baby op de arm lopen als een pop, door hun eigen vader, broer, neef of oom
verwekt.
- Kinderen die leven bij oma, oma die zelf verwekt is door incest, een dochter heeft die zeer grote sociale
achterstand heeft omdat deze ook uit een verkrachting in de familie voortgekomen is. En deze dochter heeft weer
een kind, verwekt door een broer!
- Kinderen enkele jaren oud die al in het circuit zitten van drugs maar ook die voor de porno beschikbaar gesteld
worden door hun ouders.
- Kinderen die geen medische verzorging krijgen omdat de instanties hen weigeren daar ze te agressief zijn of HIV
hebben.
In Willemstad wordt dit probleem angstvallig ontweken omdat ook daar grote problemen zijn. Doch, daar zijn al
instanties als kinderbescherming en kinder- en zedenpolitie hard bezig om het in goede banen te leiden.
Hier op Banda’bou bestaan deze instanties niet en het probleem is dieper geworteld door de zeer vele incest
gevallen. Hele families die ontstaan zijn door met elkaar naar bed te gaan. Daardoor is elke generatie steeds
verder gedegenereerd en zijn er nu vele kinderen die zeer grote sociale en psychische achterstanden hebben.
Scholen worden niet afgemaakt en al vroeg moeten ze maar meedraaien in het huishouden want moeder kan
het niet meer aan en vader is in de verste verte niet te vinden.
Ondertussen zijn er enkele slimme mensen opgedoken en hebben ze stichtingen opgericht om deze kinderen te
helpen. Maar wat blijkt, veel subsidiegeld verdwijnt niet naar de kinderen maar naar de aankopen van stukken land,
dure panden die door hen zelf bewoond worden en zo luxe zijn dat je er geen kind durft te laten lopen. Overal logge
organisaties waar veel geld blijft plakken. Allemaal geld wat voor de kinderen bestemd was maar daar niet komt.
Donaties vanuit het buitenland worden verdeeld maar zeer zeker niet onder de kinderen. Kortom, het is een losse
bende en iedereen lijkt er een graantje van mee te willen pikken. De instantie die de vele subsidiegelden vanuit
Nederland coördineert o.a. ‘AMFO’ lijkt zeker niet vrijuit te gaan. Als je een leuk rapportje in elkaar kunt draaien
en als je wat met cijfers kunt goochelen, dan ben je jaarlijks verzekerd van geldelijke steun. Dan nog gesteund door
een van je connecties in deze instantie en je zit werkelijk op rozen en kun je over de ruggen van het kinderleed op
Banda’bou een mooi leven hebben. Daarnaast is er een plaatselijke politiek die alsmaar deze kinderen ‘misbruikt’
in hun verkiezingen en nooit en te nimmer werkelijk iets voor hen doet. Buiten dat er in die verkiezingen voor veel
geld pakketten uitgedeeld worden komen ze niet en zo hebben zij, hun geweten schoon gekocht. Dit was in het
kort de huidige situatie die nu al vele tientallen jaren bestaat.
Maar….. Wat kunnen we doen?
- Banda’bou heeft een instantie nodig, gelegen in Banda’bou, waar alle gevallen van incest, mishandelingen,
misbruik en drugs centraal binnen komen.
- De stichtingen die er al zijn moeten gecontroleerd worden en moeten aan vaste eisen gaan voldoen.
- Er zal sociaal hulp moeten zijn op meerdere plaatsen en zo zouden er kleinere filialen in de wijken moeten zijn
waar de mensen binnen kunnen lopen.
- Vaders, broers en neven moeten vervolgd worden bij ontucht bij kinderen.
- Minderbegaafde ouders en kinderen moeten begeleid worden en moeten weer een kans krijgen in de
maatschappij.
- Het onderdrukken van een persoon in een gezin moet aangepakt worden.
- Voorlichtingscampagne naar de mensen op Banda’bou toe, dat er meer sociale controle gaat komen en dat er
meldingen komen van de zaken die zich voordoen die niet door de beugel kunnen.
- Een plaatselijk politie apparaat dat wel uit hun airco kamer komt en niet schuilt als er problemen zijn.
- De subsidiegelden moeten niet verdeeld worden onder de vriendjes en diegenen die weten leugenachtige
rapporten te schrijven, maar terechtkomen bij die instanties die aantonen dat ze daadwerkelijk in het geheel het
probleem aanpakken.
- Controle op het geheel door een onafhankelijke commissie.
Er is veel werk te doen, maar eerst zullen de rotte plekken in de diverse stichtingen en subsidieverstrekkers
uitgehaald moeten worden. Dan pas kunnen we de kinderen gaan helpen, helpen dat ook zij een eerlijke toekomst
krijgen, een eigen jeugd en respect van die mensen die hen moeten opvoeden
- De bedreigingen werden intenser en ik kreeg van verschillende kanten meerdere malen het advies om Curaçao
te verlaten. Maar ook kwamen er mensen met mij in contact die me waarschuwden voor wat er met me zou gaan
gebeuren. Er waren soms zeer zware zaken, zoals; kinderporno die op mijn computer geplaatst zou worden,
afluisteren, huis in brand, dode honden, verkeersongelukken en als laatste, de kogel! Zaken die in die tijd mijn
vrouw en ik allemaal mee geconfronteerd werden en of aan herinnerd werden hoe het bepaalde personen op dit
eiland vergaan is.
Ik ging me in deze zaken verdiepen en kwam inderdaad tegen hoe bepaalde verdwijningen, moorden en
processen een akelige gelijkenis hadden. Zaken die allemaal verliepen zoals wij voor gewaarschuwd werden
wat ook met ons zou gebeuren. Kinderleed is een zware zaak op deze wereld en de mensen die zich daar mee
bezig hielden en nog houden, maken allemaal hetzelfde mee en belanden veelal in hetzelfde stramien.
Door de bedreigingen van onder andere onze minister en de vele manieren hoe de zaken gingen lopen, werd
het duidelijk dat er veel speelde achter de schermen.
Nu ben ik niet bang ingesteld en weet me wel te weren in dit soort zaken en dat deed ik ook en kwam met het
volgende stuk. Een stuk dat kennelijk begrepen werd door diegenen die zaken aan het opzetten waren.
|