Wereldomroep een stuk van Heer Jansen (Ook verschenen als
kolom in het algemeen dagblad)
Het is een beetje de periode van klokkenluiders op Curaçao.
Eerst hadden we die ex-werknemer van Bon Futuro, die eindelijk
gehoor kreeg voor zijn rapport over de misstanden binnen de gevangenismuren.
Daarna kregen we vorige week de ex-penningmeester
van de Dierenbescherming in de krant, die het bestuur van passiviteit
betichtte.
En eigenlijk hoort in dat rijtje ook nog de Ombudsman thuis,
de beschermheer van de klokkenluiders. Hij neemt deze maand
afscheid van het ambt, nadat hij jarenlang opliep tegen de klippen
van het Bestuurscollege. Hij hoopte dat zijn opvolger een wat
positiever gestemd BC op z’n pad zou vinden, waarschijnlijk tegen
beter weten in.
Ik neem diep mijn pet af voor klokkenluiders, zéker op Curaçao.
Veel voorbeelden van hoe het klokkenluiders vergaat op Curaçao
ken ik niet, maar als ik Nederland erbij haal dan word je niet vrolijk.
Het meest extreme voorbeeld is natuurlijk die meneer Aad Bos,
in z’n eentje verantwoordelijk voor het naar buiten komen van de
bouwfraude.
Een held voor veel mensen en niet op de laatste plaats voor
mensen hier op Curaçao. Immers, hoe vaak hebben we die bouwfraude
wel niet in de strijd gegooid als we vanuit Nederland weer
eens beschuldigd werden van frauduleuze praktijken? We mogen
Bos dankbaar zijn, maar van al die dankbaarheid kon hij uiteindelijk
de rekeningen niet betalen. De voormalige directeur kwam uiteindelijk
in een caravan terecht en kreeg pas dit jaar te horen dat hij
een schadevergoeding krijgt.
Rancuneus
Hoe zou het met je gaan als je hier op Curaçao de klok luidt?
Ik vermoed niet veel beter. Kijken we naar de reacties die de Bon
Futuro man en de penningmeester van de Dierenbescherming op
hun bordje krijgen, dan kun je uittekenen hoe men hier omgaat met
klokkenluiders. Er wordt heel wat gebromd en bijna altijd krijgt de
klokkenluider keihard de bal terug gespeeld: die zou rancuneus zijn,
gefrustreerd, egoproblemen hebben, u noemt het allemaal maar
op.
Of er werkelijk wat met de boodschap van de klokkenluiders
gebeurt betwijfel ik: alles wat uit die hoek komt wordt door leidinggevenden
zuchtend in het vakje ‘voor het archief’ geduwd.
Voor de buitenwacht doet men alsof het in behandeling genomen
wordt, maar men wacht geduldig het moment af dat de pers er geen
aandacht meer voor heeft en voert het dan alsnog af. En dat moment
ligt vaak al één dag verderop.
Ombudsman
En de klokkenluider blijft achter, met alle toestanden van
dien. Nee, dan heeft de Ombudsman het eigenlijk nog goed hier:
van hem wordt verwácht dat hij zeurt en lastig doet, daar is de man
voor aangesteld. Bij een ambtenaar, een werknemer van een
bedrijf, een bestuurslid van een stichting ligt dat vaak heel lastig. Daar
wordt loyaliteit maar al te graag verward met kritiekloos handelen
en onvoorwaardelijke steun aan het gezag. Aangevuld nog met het
lokale ‘Nos ta bon ku otro’ sausje: wat hébben we het toch gezellig
met elkaar en laten we dat vooral zo houden.
Wie in het circuit van personeelsfeestjes, gezinsuitstapjes en
teambuildingactiviteiten dan nóg een ander geluid durft te verkondigen,
die wordt met pek en veren het bedrijf uitgedragen. En zo blijft
de geijkte ideeënbus die bij elke instantie aan de muur hangt dus
heel erg leeg.
Helden
Klokkenluiders zijn helden. Ze durven zaken aan de kaak te
stellen, terwijl ze wéten dat ze geen enkele bescherming genieten
en door het gezag én de samenleving als hinderlijke witte raven
gezien worden. Terwijl die klokkenluiders uiteindelijk vaak aan de
wieg staan van vernieuwing, het openbreken van processen die nu
eenmaal zijn zoals ze zijn, maar waar niemand meer de logica van
inziet.
De waardering volgt pas veel later, als die al komt. En dan
is de schade bij de klokkenluider al verricht en heeft die potentiële
klokkenluider allang besloten om z’n verhaal niet meer te doen. Zo
is het in Nederland, zo gaat het hier ook: een kwalijke zaak.
Toelichting
Wat moet ik nog toelichten. Ik weet een ding zeker na al deze
negatieve stukken en meegesleurd worden in deze zeer destructieve,
negatieve wereld is het beter dat ik een grote punt zuig aan het hele
stukkenschrijven gebeuren.
|
