Ingezonden stuk .9.
Mijn werk, mijn leven, mijn doel
Vanaf 1982 dat ik op dit eiland woon is er veel gebeurd en veel veranderd. Ik ben begonnen als enige full time
kunstenaar op dit eiland waar ik vele jaren lang een boterham mee verdiende. Geen gemakkelijk bestaan maar
wel een leven waar ik altijd van gedroomd had. Mijn tekeningen in pen en inkt waren veelal voorstellingen van
Curaçao en de andere eilanden. In totaal heb ik 53 exposities gehad tot dusverre. Ook zijn er ruim 200 postzegels
van mijn hand verschenen. Helaas is dat nu door de politiek stopgezet en zijn de lokale kunstenaars niet goed
genoeg meer om die te ontwerpen.
In de loop der jaren is er beeldhouwen en schrijven bij gekomen. Op mijn 50ste (wanneer de meeste beeldhouwers
het kalm aan gaan doen) startte ik met 350 kilo zware blokken steen te sjouwen en te hakken. In diezelfde tijd ben
ik ook achter het toetsenbord gekropen en ben gaan schrijven. Schrijven over het leven op dit eiland en schrijven
over het leven in de positieve energie. 33 boeken zijn er dusver uitgekomen. De boeken over het eiland worden
goed gelezen maar de boeken over de positieve energie hebben meer impact rond de wereld. Groepen, fanclubs
en website zijn opgericht om over dit onderwerp te praten. ‘De wereld van de positieve energie’ waar jij alles kunt
doen als je er maar in gelooft.
Buiten de vele hobby’s, ik mag het geen werk noemen omdat het voor mij geen werk is, ben ik ook zeer actief in
het schrijven in vele nationale en internationale kranten, interviews op radio en TV. De acties tegen; Kinderleed,
klasse justitie, dolfijnen, dierenleed, Bon futuro, en een corrupte politiek, slokken veel van mijn tijd op. Gelukkig in
de positieve energie heb je weinig slaap nodig en kun je snel vele dingen aan. Wil wel zeggen dat je soms merkt
dat je maar enkele uren geslapen hebt!
De acties zijn om mensen wakker te maken en de mensen te laten zien dat zowel de politiek als vele zaken
werkelijk niets meer zijn dan het onderdrukken van de burgers. Tot dusver zijn er vele resultaten geboekt en gaan
we dit jaar het kinderleed aanpakken. Aanpakken omdat zeer veel subsidiegeld (tientallen miljoenen) weggesluisd
worden en NOOIT bij de kinderen aankomen! Het zal een druk jaar worden want nu al is deze file aardig aan het
groeien. Gelukkig heb ik medewerking van enkele lokale mensen en vanuit Den Haag die steeds meer inziet dat
de lokale politiek niets meer is dan ja knikken en handjes schudden. Logisch dat meegaan van onze politici, want
er zijn geen werkelijk kwaliteiten om politiek te voeren en burgers te beschermen.
Al bij al kan ik zeggen dat ik me niet verveel en dat wat mij betreft de nachten langer mogen zijn om zo wat extra
uurtjes te winnen voor de vele zaken.
Komend jaar zal er veel veranderen, niet zoals de politiek gedacht had maar zoals de burgers het denken.
En het is vrijwel zeker dat de huidige burgers genoeg hebben van het spelen en sollen met hen. Burgers gaan
zeker mondiger worden, het kopen van stemmen en het onder druk zetten /dom houden (zie het on-
derwijs), door personen vanuit de politiek, zal steeds minder vat gaan krijgen. Het gaat langzaam maar het proces
is al gaande en dat geeft mij de kracht om voor vele zaken te blijven opkomen.
Laat Kerst en Nieuw niet die 3 dagen zijn, maar 365 dagen in een jaar.
Veel gezondheid voor u allen.
- Ondertussen zaten we in het feestgedruis en waren we o zo sociaal bezig. Vele mensen en clubjes waren o zo
voor die arme mensen en die zielige kindertjes. Het was dringen geblazen om in de kijker te komen en de ene
gulden na de ander werd zogenaamd gedoneerd! Walgelijk als je weet wat er allemaal gedaan wordt om voor de
TV, radio of krant te komen. Walgelijk als je die gezichten zag die o zo zielig deden en van wie je wist dat na
1 januari het hen geen moer kon schelen wat er met die armen verder gebeurde! Ik kon daarover niet
uitgeschreven raken want het was werkelijk een walgelijke tijd. Een tijd die jaarlijks terugkomt en alsmaar bewijst
hoe ziekelijk de mens voor hun medemens is.
|